دلنوشته های مهرداد اکبری

مهر ماه است ؛ ماه نا له ی پرالتهاب بادمهر ماه است ؛ ماه جنبش پر پیچ و تاب بادمهر ماه است ؛ ماه هق هق درد آشنای ابرمهر ماه است ؛ ماه هو هوی پر اضطراب بادمهر ماه است ؛ ماه هستی بی آرزوی منمهر ماه است ؛ ماه خنده ی بی رنگ و بوی منمهر ماه است ؛ و گردش ایام باز همخون می کند شراب مرا در سبوی منمهر ماه است و سالگرد بهاری سیه شدهفصلی دگر رسیده زِ عمری تبه شدهمهر ماه است و توبه ازین فصل می کنمسخت است کیفری که وبال گنه شدهمهر ماه است و من زخویشتنم دور مانده امعطشان در انتظار قطره ای از نور مانده امدر فصل برگریزِ خزان در کویر عمردرانتظار مرگِ این شب دیجور مانده اممهر ماه است و کام تلخ من از خاطره پر استخیس است چشم و جاده ی این زندگی سُر استپایم بروی خاطره لغزید و دل شکستاین چینی شکسته نیازش تلنگر است!مهر ماه است و زاده ی این فصل خامُشممهر ماه است و من زِ یاد بهاران فرامُشممهر ماه است و با مرور خزان در بهار خویشاین مُرده را هزار بار دگر باز می کُشممهر ماه است ! جشن زرد خزانم ز ره رسید!خورشید من ؛ سیاه تر از رنگ شب دمید!برمن تو نام خویش نهادی؛ چه سُخره ای!مهرداد است ! این که مهر ترا لحظه ای ندید! + نوشته شده در ساعت توسط مهرداد اکبری  |  بخوانید, ...ادامه مطلب