دلنوشته های مهرداد اکبری

نزدیک شو به مناز تن به من نزدیک ترو از من به من نزدیک تر و مرا با خود ببربه سرزمین هایِ دور... به گذشته هایی که قد نکشیدندو هرگز به آینده نرسیدند!.به کودکانه خندیدن هااز رویِ پرچین پریدن هاو به سمتِ آغوش ِ بی انتهایِ تو دویدن!به آن جا که شعور ، نشان از بی شعوری باشدو دیوانگی مفهوم ِ واقعی ِ فهمیدن!.به آن جا که عشقبه آغوشی بی دردسر ختم شودنه به صفحه ی حوادثِ روزنامه های زرد!آن جا که عشق تابو نیستتو تابو نیستیو دست زدن به تو کفاره ندارد!.نزدیک شو به مناز من به من نزدیک ترو آن قدر مرا از من بگیر تا از تو پُر شوم!هر اتفاقی هم که بیفتدبرای من آغوش ِ تو آخر ِ داستان استو ادامه داستان بماند برای مردمانی کههیچ وقت گلی را نبوئیده اندو هیچ گاه برگ گلی را لمس نکرده اند!من به تفسیر ِ عشق، تنها از زبانِ پرندگان معتقدم! + نوشته شده در ساعت توسط مهرداد اکبری  |  بخوانید, ...ادامه مطلب