روح مرده

من همان ماهیِ خسته از سکوتم،
که بسته‌‌ اند دهانم را..
و با لب هایی تشنه به عکس یک چشمه‌ خیره مانده ام!
با آنکه هر روز پُر می‌شوم از آب تازه‌ای؛
باز فرقی نمی‌کند برایم،
دیگر روحم مُرده‌ و احساسم به کل گندیده..