56(خواب دیدن)

دم دمای ظهر بود
خوابی عجیب،از نیزار روشن آفتاب
در بستر خیس چشمانم نطفه بسته بود.
خواب دیدم
که آسمان،لبریز از عیش باران است.
از آشیانه های پر بوسه،
شمیم گرم کبوتر می وزید
هوا سرشار از عشق و
فهم روشن آدمی بود
مشق ها بوی چراغ می دادند
باد ، بافه های ذهن دریا را
نمی ربود
و زورق آرزوها،
به ساحل پر اکلیل خیال رسیده بود.
کاش هرگز به بیداری نمی رسیدم!

مهرداد اکبری