درود یا سلام

درود یا سلام
... ...
شوربختانه امروز هنگامی که دو ایرانی یکدیگر را ملاقات می کنند، به محض برخورد با یکدیگر می گویند :
" آشتی! آتش بس! " و یا " صلح با شما! "
آری، کمی جای تعجب دارد و این پرسش را بوجود می اورد که مگر ایرانیان همواره در حال جنگ و ستیز هستند که به محض برخورد با یکدیگر می خواهند اعلام صلح کنند؟ ایا کمی عجیب نیست که وقتی دوست خود را می بینید به او بگویید :

" آتش بس! " ؟؟
" سلام " در زبان عربی به معنای صلح یا آشتی و آتش بس می باشد و " سلام علیکم " را می توان "صلح با شما" برداشت کرد.
مسلمانان بادیه نشین زمان محمد به یکدیگر اعتماد بسیار کمی داشتند، یک روز در کنار هم می جنگیدند و در روز دیگر گروهی از انان جدا می شد و یکدیگر را قتل عام می کردند. اگر یک شب پنج تن از انان در خیمه ای کنار یکدیگر می خوابیدند، روز بعد شاید تنها یک نفر زنده می ماند. در اسلام به تکرار تاکید شده که باید ناباوران ایین الله را قتل عام کنید. ( سوره بقره ایه های 190، 191، 216، 244. سوره ال عمران ایه 169. سوره نساء ایه 84. سوره توبه ایه 41. ) و در زمان محمد و پس از او مسلمانان بر دیگر سرزمینها یورش می بردند تا انجا را غارت کنند و به تصرف خود دراورند. همچنین در اسلام به دروغگویی نیز سفارش شده و اینکه باید به نزدیکان خود نیز حتی اگر لازم باشد دروغ بگوید.( تقیه : یکی از روش هایی که مسلمانان دروغ می گویند.) از اینرو همواره ترس از یکدیگر و اعتماد کمی بین مسلمانان وجود داشته تا اینکه واژه رمز "سلام" را مسلمانان بکار گرفتند.
از اینرو قرار بر این بود که وقتی که دو مسلمان به هم میرسند اعلام صلح کنند تا یکدیگر را نکشند و در واقع سلام و سلام علیکم یعنی : من با تو هستم، لطفا مرا نکش!
همچنین این اسم رمز هنگامی بکار می رفت که مسلمانان به دیگر سرزمین ها حمله می بردند، و چنانچه کسی اعلام میکرد که با انهاست و ابراز آشتی می نمود او را نمی کشتند.( سوره ال عمران ایه 94 ) با این وجود ایرانیان با فرهنگی کهن تر و با بهره گیری ار آموزه های زرتشت بزرگ که مهر و دوستی را رواج می داد، هنگام ملاقات یکدیگر، درود می گفتند. ایرانیان به اندیشه، گفتار و کردار نیک باور داشتند و گمان نمیکردند که هر لحظه کسی بخواهد به انها حمله کند، داراییهایشان را چپاول کند و نیز انها را به قتل برساند. انها شادمان و تندرست در آشتی می زیستند و در پی دانش و ادبیات بودند.
ایرانیان روزهای بسیاری از سال را به جشن و پایکوبی می گذراندند و در کنار دو جشن بزرگ نوروز و مهرگان در آغاز بهار و پاییز، دست کم یک روز از هر ماه را نیز جشن می گرفتند.
واژه زیبای درود به معنای آرزوی نیکی، شادمانی و تندرستی برای طرف مقابل است.
ایرانیان به هنگام دیدار یکدیگر، درود می گفتند.
امبدوارم پس از خواندن این نوشتار، در هنگام برخورد با دیگران از واژه زیبای درود استفاده کنید. بدرود.....

برچسب‌ها: یادداشت, درود یا سلام دلنوشته های مهرداد اکبری...