زخم زبان

زخم زبان مردم از زخم خنجر بدتر و درد آورتراست و تاب و تحمل و هضم آن از توهین ‏و اهانت دشوارتر؛ با این‌همه مانند هر درد و رنجی درس‌های مفیدی نیز در بر دارد: از آن جمله ‏‏‌است ممارستِ خودداری و تمرینِ تحمل، تحملِ درد و سنگینیِ سکوت! گاهی سکوت مانند سنگ ‏آسیا بر‌صندوقچة سینه فشار می‌آورد و اگر دوام پیدا کند، به تنگی نفس دچار می‌شود. با‌وجود این ‏خردمندان ما گویا گفته‌اند: جواب ابلهان خاموشی‌است؛ و از آن‌جا که خاموشی شرط اول تفکر و ‏تأمل است، جواب بایسته‌ای که در حلق مجروح می‌ماسد و بنا به مصلحت به زبان نمی آید، در ‏ذهن او مدت‌ها مانند دود می‌چرخد و می‌چرخد و او را به فکر وا می‌دارد و سرانجام این فکرها در‌ ‏جائی تجلی و بروز پیدا می‌کنند.