زخم ظلم

دست بزن به من؛
می‌بینی؟
تنم، نه به سختیِ کوه و نه به لطافتِ آب است،
می‌شکند.
و با هر زخم، یک‌ احساس دیگری در میان حنجره ام
بی صدا دق می‌کند!