آن قدر در خود مرده ام که ناشناس ترین جنازه ی بی مزارم !                                            

آن قدر خسته ام که مانند برگی زرد آماده ی افتادنم
مانند لیوانی پر به انتظار ریختنم
آن قدر در خود مرده ام که ناشناس ترین جنازه ی بی مزارم !
شاعر ها زود می میرند
گاهی در میان بغض هایشان ؛
گاهی در بی حوصله گی‌ موهای جمع شده ی پشت سرشان
و گاهی در سکوت بی پایان نگاه و لبخندشان ….
شاعر ها زود می میرند ؛ زودتر از گل های سرخ میان گلدان اتاقت ؛ زودتر از مرگ ماهی سرخ تنگ بلور هفت سین عیدت ….
شاعر ها زنده اند تنها در میان واژه ها