55/2(قرار)

خیلی ساده بگویمت:
پارکی کوچک ، کنار ایستگاه قرار
فرصتی اندک
و زمزمه های پسر ها و دخترها ...
باد ، پر از میل بوسه است
گاهی اوقات
باید سرپیچی کرد
از دستور معربی
از ماضی مطلق
یا از هرچه که هست یا نیست ونخواهد بود ...
سرکشی ، سرشت باد خواهد ماند
فرمان نمی برد
آزاد ی را خوب می شناسد
دستهایش هم که بسته نمی شود ...نا مرئی ست ...
می فهمی چه می گویم
با که خودت را به خواب می زنی؟!
ببین!
آن سوی چراغ های شب
دختری
برایم دست تکان می دهد !
دعوتش شبیه دوستت دارم های دریاست
اصلن چه کار به کار من داری؟
من هم دلم برای تو آب می شود
می خواهم در عطر تو نفس نفس بزنم
به کسی چه مربوط! ...

مهرداد اکبری