مردها

مردها...
را با سیبیل هایشان می شناسند
با قطر بازوهایشان
با کلفتی صدای شان
با جیب های خالی یا پرشان
...با کفش های کهنه
یا اتومبیل آخرین مدل شان
اما کسی مردها را با قلبشان نمی شناسد
قلبی که پشت غرور مردانگی شان پنهان شده
قلبی که بزرگتر از قلب کوچک شماست
قلبی که می افتد...
از دست ظریفی
قلبی که...
می شکند...آرام و بی صدا
صدای شکستنش،
پشت صدای مردانه شان
به گوش هیچ ظریفی نمی رسد...!
برچسب‌ها: یادداشت شعر, مردها دلنوشته های مهرداد اکبری...